HSP

Er wordt veel gesproken, geschreven en geoordeeld over HSP. Vanuit mijn eigen ervaring, bewustwording en ontwikkeling ben ik niet overtuigd van een specifieke visie op HSP. Er zijn mensen en onderzoeken die aangeven dat het aangeboren is, andere geven aan dat het een stress en trauma respons is. Anderen geven aan dat het een epigenetisch kant kan hebben of is ontstaan in de hechtingsdynamiek met ouders in de eerste 3 jaar van het leven.  

Ook zijn er allerlei invalshoeken hoe je met HSP het beste om kunt gaan. Van energetische muren om je heen bouwen tot allerlei vormen van bewustwording, zoals qigong, meditaite, yoga, aarding, neurosensorische oefeningen. 

Waar ik zelf voorstander van ben is om het geen HSP te noemen, omdat dit al snel stigmatiserend is en er bij veel mensen een identiteit aan wordt ontleend. Er zijn mensen die zich er juist wel of niet mee willen identificeren. Volgens mij is het belangrijker om sensitiviteit in jezelf te (h)erkennen en hierin de mooie talenten te zien en vanuit deze talenten meer te gaan leven. De vraag is of hier een label als HSP voor nodig is.